مزیت خاص تصویر ثابت این است که بیننده می‌تواند جزئیات آن را به آسودگی بررسی کند و برجنبه‌هایی از آن که توجهش را جلب می‌کند، متمرکز شود اما تصویر متحرک به بیننده فرصت کمی برای بررسی می‌دهد و نمای دیگر جانشین آن می‌شود.

تصویر متحرک دارای خصوصیاتی است که نمای ایستا فاقد آن است. تصویر متحرک نمایشگر تغییر است یعنی بیننده شاهد تغییراتی است که در داخل نما اتفاق می‌افتد. از طرف دیگر، می‌توان تصویر را ـ وقتی که بیننده در حال تماشای آن است ـ اصلاح کرد، برجستگی موضوع را در نما تغییر داد و مستقیماً مکانیسم حرکت ، تغییر عوامل صحنه، رشد و بستررویداد را القاء کرد. تصویر متحرک دارای اهمیتی مداوم است در حالی که جذابیت تصویر ثابت به سرعت کاهش می‌یابد. حرکت موضوع، دارای جذابیت خاصی است و بدین لحاظ به کارگردان امکان می‌دهد تا توجه را در مورد جنبه هایی از موضوع ـ که مورد نظرش است ـ با ارائه مداوم محرکهای متغیر، حفظ کند. با این وجود نباید فراموش کرد که گرچه تصاویر ثابت به بیننده این آزادی را می‌دهد که در آنها دقت کند و به ارزیابی بپردازد، تصاویر متحرک هم به او امکان دریافت عوامل صرفاً ضروری را می‌دهند؛ بویژه اگر رویداد سریع و کوتاه باشد، باید مراقب باشید که با برش سریع نماهای کوتاه و جایگزین کردن آنها با نمای جدید حالت ناخوشایندی در بیینده ایجاد نکنید. جذابیت کار به ضرباهنگ و پیچیدگی اطلاعات موجود در نما بستگی دارد و به ندرت می‌توان بیننده ای را که از این نماهای سریع استقبال کند، پیدا کرد.